Het is minder dan een jaar geleden, dat ik kennis maakte met dit gezelschap, toen ik in februari van dit jaar geconfronteerd werd met hij heel bijzondere titelloze plaat die me toen een opdoffer van formaat verkocht met een plaat die anders klonk dan om het even wat ik in toch al een aantal jaren recenseerwerk voorgeschoteld had gekregen. Met deze opvolger gaat het vijftal, bestaande uit de Franse experimentele rockband en de Japanse zangeres en Biwa-Speelster Junko Ueda aan klankenverzameling te voorschijn toveren.

Voor deze plaat hebben de vier muzikanten gekozen voor een verhaal over Yoshitsune, een krijgsheer uit de 12de eeuw, die er tot op vandaag, om bekend staat dat hij van held naar tragische antiheld evolueerde, na het verraad van zijn broer met wie hij eerst in een coalitie en later in oppositie zat in hun strijd om de heerschappij over Japan. Een typisch voorbeeld van de “grote verhalen” uit de Japanse geschiedenis, die aaneen lijkt te hangen van vlagen van tragiek en heldhaftigheid, afwisselend met vernedering en samenzweringen.

Dat dit alweer een ietwat “moeilijke” plaat is, heeft er natuurlijk mee te maken, dat je geen moer begrijpt van wat er gezongen wordt en met het feit dat het minutenlang duurt voor je een eerste zweem opvangt van iets wat wij hier gewoonlijk als een melodie herkennen.Je moet dus ook nu weer je Westerse oren eventjes stilleggen en de referentiekaders die je, willens nillens, hanteert voor een tijdje de-activeren, maar eens je zover bent, opent de muziek zo’n beetje als een oesterschelp. Je moet doorheen de noise-muur proberen te geraken en zodra dat lukt, kom je binnen in een boeiend universum, waarbinnen je jezelf helemaal opzij moet schuiven: opgaan in de sfeer is het motto en eens je daar aanbelandt, is ook deze plaat weer boeiend om beluisteren, al blijf ik met het gevoel zitten dat je dis best live kunt beleven, zodat je meer meekrijgt van de non-verbale communicatie, de mimiek, de kleuren…

Zoals bij de vorige plaat kan ik concluderen “niet voor ongeoefende oren, maar wel helemaal bijzonder en vooral: grensverleggend. Verwacht het onverwachte, maak kennis met een onbekende wereld, maar vooral: ontdek dat er in de muziek veel talen gesproken worden” !

(Dani Heyvaert)